Jeep Compass 80th Anniversary 1.3 GSE 150 KM DDCT FWD – test

uSUVowienie

Chciałbym to jasno zadeklamować: nieprawdopodobna zupełnie popularność samochodów typu SUV nie jest niczym złym, a co więcej – to zjawisko absolutnie zrozumiałe. Kto nie chciałby się czuć bezpiecznie na pokładzie własnego pojazdu i wsiadać do niego bez martwiącego chrobotania w okolicach lędźwi? Możemy bić pianę i oburzać się faktem, że kolejny podniesiony wytwór dzisiejszych trendów bije rekordy popularności, ale to nie ma większego sensu. Kilkanaście dodatkowych centymetrów do prześwitu i aparycja bezpiecznej fortecy kupiły wyobraźnię potencjalnych klientów, dlatego zgodnym chórem odpowiedzmy sobie, czy aranżacja Jeep’a Compassa na pełnoprawnego reprezentanta wspomnianego segmentu, wyszła mu na dobre.

• 

• 

Można by zadać trochę głupie, choć zasadne pytanie: a to Compass nie był do tej pory relatywnie jasnym punktem reprezentowanego segmentu? W zasadzie był, tylko przeprowadzony niedawno lifting uzmysłowił całej branży motoryzacyjnej rzeczywisty potencjał tego samochodu. Zewnętrzna sfera to pikuś (warto zwrócić uwagę przede wszystkim na porządne reflektory w technologii LED) – wnętrze jest w tym przypadku zmianą pokoleniową! Obskurny fotel zamienił się w dentystyczną leżankę, smutny Komandos za grosze w butelkę prawdziwego Dom Perignon – tyle ogłady, klasy, logicznego rozplanowania, intuicyjności (może do multimediów trzeba się przyzwyczaić, niemniej wyświetlacz jest ogromny – 10,1 cala przekątnej, porządny, a grafiki niezwykle subtelne). Compass rozpieszcza swoim wyposażeniem… Znaczy, wróć – płacąc horrendalną sumę ponad 182 tysięcy złotych, może rozpieszczać wyposażeniem i to nie byle jakim: podgrzewaną w całości kierownicą, adaptacyjnym tempomatem, cyfrowymi, ale płynnie działającymi oraz estetycznymi zegarami, bezprzewodowym Apple CarPlay (Android Auto zresztą też), indukcyjną ładowarką, przeszklonym dachem, skórzaną tapicerką czy elektrycznie obsługiwanymi fotelami z pamięcią dla kierowcy. To jedynie wycinek – auto jest bezpiecznie wyposażone, posiada wygodne fotele i nie najgorsze audio, jak na firmę, o której nikt przenigdy nie słyszał. Muszę się jednak czepić: wspomniany, adaptacyjny tempomat działał, jakby każdy samochód na drodze mu przeszkadzał i od razu popadał w histerię, a wieniec kierownicy miał lekką nadwagę – mam relatywnie spore dłonie, a jednak wydał mi się zbyt gruby i nieporęczny. W ogóle co do samej kierownicy i elektrycznego jej wspomagania – nie wywierało to poczucia pełnej kontroli nad samochodem. Trochę, jakby Compass był prowadzony za pośrednictwem mocno napiętej gumki.

• 

• 

• 

• 

• 

• 

Umrę z przeładowania myśli – absolutnie muszę wspomnieć o wyjątkowo militarnej konfiguracji recenzowanego Compassa i żeby była jasność: wygląda zabójczo dobrze! To efekt kilku elementów składowych: wyczernionych oznaczeń i niektórych elementów nadwozia, dwukolorowego malowania ów nadwozia, wersji 80th Anniversary oraz lakieru Mimetic Green – matowego, trochę jak świeżo pomalowana i oddana do użytku ściana w stanie deweloperskim, drogiego, bo całe to malowanie kosztuje 8 700 złotych, ale znakomicie wyglądającego i bez wątpienia charakterystycznego. W ogóle Compass, jak na kompaktowego przedstawiciela segmentu, nie jest wybitną okazją cenową. Końcowy rachunek już podałem, niemniej układają się na to relatywnie drogie elementy składowe: wspomniane malowanie a’la przyczajony Tygrys w krzakach, pakiet skórzany za 8 100 złotych, protection za 8 700 złotych czy zimowy kosztujący 2 700 złotych. Sam Compass w prezentowanej odmianie 80th Anniversary kosztuje wyjściowo ponad 145 tysięcy, zatem warto?

• 

• 

• 

• 

• 

• 

Samochód końcowy jest dosyć osobliwy – ma znakomicie szybko działającą skrzynię automatyczną, wystarczający pod względem oferowanej dynamiki silnik benzynowy, który jednak ma delikatny problem z pragnieniem, samochód komfortowo, choć „jędrnie” resoruje i dostał przyzwoicie wytłumioną kabinę, choć nie ma co popadać w zachwyt. Generalnie jest interesująco, porządnie, bogato, a nawet z klasą, ale czy o to właśnie chodzi?

Polubiłem Compassa, bo jest samochodem „jakimś” – zachowuje charakter marki, posiada ciekawe detale, a nade wszystko mocno wydoroślał. Modernizacja jednak spowodowała, że widzę tutaj kawał porządnego samochodu typu SUV, takiego, którego szybko polubi Twoja ciotka i wpakuje do niego labradora – mało zaś etosu prawdziwego Jeep’a, tylko zadajmy ponownie sobie pytanie: czy taka inicjatywa przyświecała konstruktorom Compassa? Wiecie, że jedyny wariant, gdzie Compass może się pochwalić napędem realizowanym na wszystkie koła, to hybrydowy 4xe? To chyba wyczerpuje temat – mało Jeep’a (twardego, bezkompromisowego, nieidącego na ustępstwa, trochę archaicznego) w tym Jeep’ie i to potencjalnie dobra wiadomość. Chcesz twardziela – jest Wrangler, chcesz dopracowaną przytulankę nieoczywistej marki – jest nowy Compass. Zadanie chyba zostało wykonane.

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• Facebook
• YouTube
• Instagram
• Twitter

Opracowanie: Patryk Rudnicki
Zdjęcia: Bartosz Kowalewski / BKfoto